Alles heeft effect op alles. Kleuren hebben invloed op je, muziek, gedachten. Alles beïnvloedt jouw wereld. Jouw blik en visie. En daaropvolgend wat je doet. Hoe je je gedraagt en beweegt in de wereld. Kunst zien en dat verwoesten. Dat gebeurde met het werk van Barnett Newman met zijn schilderij: ‘Who’s afraid of Red, Yellow and Blue. Dit inspireerde mij tot het maken van dit filmpje.

Soms word ik geraakt en dat inspireert me enorm. Dat een regisseur het voor elkaar krijgt om iets te maken waarbij alles klopt. Dat het opeens geen film meer is, maar dat het echt wordt. Omdat je het voelt. Omdat je gegrepen wordt. Zoals in deze beroemde scene uit de film: ‘Braveheart’. Waarbij William Wallace zijn beroemde speech houdt om het leger te laten vechten voor de vrijheid

Een geweldig mooie filmscene uit: 'The Notebook' over de vraag der vragen: ‘Wat wil je eigenlijk? Deze vraag heeft mij de afgelopen jaren zo vaak bezig gehouden? Het lijkt een makkelijke vraag, maar als je die écht serieus aan jezelf gaat stellen... De mogelijkheid dat je zélf kunt bepalen om een draai aan jouw leven te geven.. een totale omslag van denken.

De basis van alles wat je doet is zelfliefde. Een thema waar ik zelf de afgelopen jaren veel mee bezig ben (geweest) en nu ook mijn wens aan jou.

Pas als je creëert en zichtbaar maakt, maak je van niets iets. Een idee is heel speciaal. Dat is voor jou, omdat jij het bedenkt. Jij bent namelijk de enige met precies die inspiratie op precies die manier.

Ik vind het altijd mooi om te bedenken dat alles om me heen bedacht is. Iemand heeft een idee gekregen en dat tot uiting gebracht in een vorm. Dit kan zijn een film, schilderij of boek of in een gebouw, apparaat of muziekstuk. Alles is bedacht.

Je wilt veel meer gaan leven volgens je eigen voorwaarden. Door de dingen te doen die jij leuk vindt! Alleen weet je soms even niet meer wat dat is. Misschien wel, omdat je te lang hebt geleefd volgens de verplichte agenda, zodat je gewoonweg nooit meer stil staat bij wat je nou werkelijk wilt. Deze 2 vragen geven jou direct de focus terug.

Jij besluit wat voor jou belangrijk is en dus ook wat jij wilt doen of veranderen. En dan is het handig om daar een thema aan te gaan koppelen, zodat je elke keuze die je maakt kunt checken met jouw thema. Zodat kiezen makkelijk word én je gelijk bezig bent met datgene wat je wilt. Dubbelop dus.

Soms heb je opeens een ingeving. Dan kun je opeens alles anders bekijken dan voorheen. Dan lijkt de wereld opeens anders. Terwijl er eigenlijk niks verandert is. Zo ook over een boom. Die staat daar maar opeens. Of helemaal niet opeens?

Als jij somber bent, moe, negatief, last hebt van stress of je gewoon niet goed voelt dan is dat altijd aan je te zien via je non-verbale lichaamshouding. Ook al zeg je het niet, als mensen goed kijken zullen ze wat aan je zien.

Ik kwam erachter dat door het opschrijven van frustraties en dat 100% erkennen, dat dit deuren opent om gelukkiger te zijn. Want op elke moment dat je negeert dat er frustraties zijn, dan stop je eigenlijk een deel van jezelf weg.

Waar komen gedachten eigenlijk vandaan? Veel mensen zullen denken dat gedachten gevormd worden in je hersenen. Maar dit is helemaal niet bewezen. Zou het misschien kunnen zijn dat hersenen niks anders zijn dan een orgaan die zintuigelijke informatie verwerkt?

Heb je alles voor elkaar en voel je je gelukkig? Of knaagt er misschien nog wat? Heb je het idee dat je misschien wat mist? Als je dat idee hebt, dan kan het zijn dat je iets mist binnen de fundamentele behoeften die ieder mens heeft.

Je doet er alles aan om je werk zo goed mogelijk te doen. Je doet je best om zo aardig mogelijk te zijn tegen mensen. Je spant je in om je huis zo schoon mogelijk te maken. Je doet je best, om het zo goed mogelijk te doen. Om een goed leven te leiden. Om een goed mens te zijn om zo waardevol mogelijk te zijn voor anderen. Je doet je best, omdat je het goed wilt doen. Maar wat nou als dit eigenlijk helemaal niet werkt?

het wordt tijd dat de (voor)oordelen weggaan. Dat er openheid en vrijheid kan zijn en dat niemand meer ergens voor ‘uit hoeft te komen’. Simpelweg, omdat er geen hokjes hoeven te bestaan waar je invalt.

Het is alweer bijna december! De tijd van gezelligheid met familie en vrienden. En ook een perfecte maand om stil te staan bij afgelopen jaar. Heb je alles gedaan wat je dit jaar wilde doen?

Hoe concreter je een doel voor ogen hebt, hoe realistischer het is om dit te behalen. Als je dit namelijk nog niet helder hebt, dan kun je er ook niet constructief naartoe gaan.

Misschien herken je dit wel: Je leven is op zich best prima, maar je hebt toch het gevoel dat er ergens nog wat knaagt.

Heb jij in huis een ruimte waar je ongestoord kunt zitten? Waar er ruimte is om te mediteren en visualiseren, om creatief te zijn, waar je gedachten op kunt schrijven in je notitieboek en/of gewoon lekker je eigen muziek kunt luisteren?

Je hebt een plan in je hoofd. Een helemaal uitgedacht en helder idee. Je vindt het fantastisch en tegelijkertijd ook een beetje eng.

Je hebt het helemaal gevonden. Je doet steeds meer wat je graag wilt, je hebt echt het gevoel dat je op de juiste rails zit, op het spoor die speciaal voor jou is aangelegd.

Ik zag onlangs de film ´Office Space´ met Ron Livingston, Jennifer Aniston en David Herman. Daarin werd de vraag gesteld: ‘Wat zou jij gaan doen als je 1 miljoen euro zou winnen?’

Stel, je hebt het allemaal perfect voor elkaar: je hebt een fijn huisje, leuke vrienden, een goede band met familie en werk wat hélemaal bij je past en waar je ook nog eens lekker mee verdient.