Waar komen gedachten eigenlijk vandaan? Veel mensen zullen denken dat gedachten gevormd worden in je hersenen.
Maar dit is helemaal niet bewezen. Zou het misschien kunnen zijn dat hersenen niks anders zijn dan een orgaan die zintuigelijke informatie verwerkt? Dat hersenen dus alleen maar de functie hebben om gedachten op te pikken en te verwerken. Net zoals het reukorgaan dat doet met geur?
Interessant he? Dit opent gelijk ontzettend veel deuren.
VB: als wij namelijk zelf onze gedachten zouden kiezen, dan zouden wij alleen die gedachten toelaten die we willen hebben toch? En toch gebeurt dat niet. We denken dingen, die opeens lijken te ontstaan en waar we nooit volledig de controle over hebben. Hoe kan het dan toch dat wij geloven dat wij het zelf zijn die onze gedachten bepalen?
Zijn hersenen eigenlijk niks anders dan ons zesde zintuig?
Stel dat het zo zou zijn dat alles al overal om ons heen is en dat de mensen die met een geniaal idee komen gewoon nét dat beetje meer toegang hebben tot die ingevingen dan jij en ik?
Als we dus veronderstellen dat alles overal al om ons heen is. Dan hoeven we het dus alleen nog maar op te pikken. Alleen nog maar voor open te staan. En dat begint weer met de vraag waar je voor open ‘wilt staan’. Wat wil je eigenlijk bereiken of weten? Wie wil je zijn?
Als jij gaat geloven dat alles er al is en dat het enige wat je hoeft te doen is daadwerkelijk geloven. Bedenk dan eens wat voor wereld er voor je open gaat! Hoe jij opeens niet meer afhankelijk bent van wat jij denkt te zijn vanuit genetische capaciteiten, maar dat ook jij tot alles in staat bent. En dat jij contact kunt maken met alles om ons heen. Omdat alles er al is.
Toen ik met deze materie in aanraking kwam, voelde ik direct dat ik hier wat mee moest. Omdat wij soms gevangen lijken te zijn in onze eigen gedachten. Terwijl dit dus gewoon niet hoeft. We zijn slechts een instrument die gebruik maakt van alles wat er om ons heen is. De vraag is, kun jij open staan voor deze manier van onze gedachten interpreteren? En open staan voor de mogelijkheid dat dit wel eens zo zou kunnen zijn?
Want ook al wordt er niet veel over gezegd of geschreven, dat betekent vooral niet dat het niet zo is. Ik heb besloten hierin te geloven, hierop te vertrouwen. Omdat dit vertrouwen gelijk mijn wereld verruimt, en mijn zelfvertrouwen vergroot. Dit opent deuren naar onze oneindige potentie.
